Luik - Bastenaken - Luik mag zich met recht La Doyenne (de oudste) van alle jaarlijks terugkerende klassiekers noemen. Al in 1892 vertrokken er renners voor hun avontuur door de Ardennen. Ruim een eeuw later is 'Luik' één van de populairste onder de wielertoeristen.

Het parcours loopt vanaf Luik in zuidelijke richting over de Ardense heuvels naar Bastogne (Bastenaken). Deze beklimmingen op de weg naar Bastogne zijn pittig, maar nog eenvoudig vergeleken met de finale. Na een draai in Bastogne, naar noordelijke richting, gaat het parcours via Houfalize naar Vielsalm. Vanaf ongeveer 150 kilometer volgen de steile, zware klimmen elkaar snel op. Côte de Wanne, Côte de Wanneranval, Côte de Stockeu, Côte du Rosier, La Gleize en als absolute finale de Côte de la Redoute zijn vaak de vaste kuitenbijters. Deze laatste klim heeft een maximale stijgingspercentage van 22%, welke menig toerrijder dwingt van zijn fiets te moeten stappen.

|  Quirijn Teunissen  |

2011. ‘Geen gat!’, hoor ik iemand achter me hijgen. Te laat: mijn voorganger kijkt wie er in hemelsnaam zo hard rijdt, en op het moment dat hij dit doet wappert ‘ie er af. De man in het laatste wiel wappert met hem mee. Ik moet alle zeilen bijzetten om het gat dat valt dicht te rijden. Het is zaterdagmiddag en we rammen met zestig in het uur naar Luik. Op kop zit de duivel, gehuld in het roze. Daarachter hangen nog 6 man ondersteboven op de fiets zichzelf pijn te doen om te kunnen volgen. En de dag is al zo makkelijk geweest..  lees verder...

|  Quirijn Teunissen  |

14 augustus 2010. Vanuit een onrustige slaap veer ik op. Om me heen is het stikdonker. De stilte is oorverdovend en ik vraag me kort af waar ik ben. Tot opeens: *bam bam* *bam bam*, m‟n hartslag de stilte doorbreekt. Ik besef me dat ik in de Ardennen ben. Het is 14 augustus 2010, 3 uur in de morgen. Ik heb 7 maanden lang getraind voor deze dag. Vandaag is mijn eerste echte Luik – Bastenaken – Luik.  lees verder...

|  Quirijn Teunissen  |

*Klik* * Klik* in de pedalen, nog een laatste “ik bel je bij de eerste bevoorradingspost” en Tilff Bastogne Tilff 2010 is officieel begonnen. Als een kleine jongen die voor het eerst alleen naar school mag lopen kijk ik nog éénmaal achterom en zwaai ik naar m’n moedertje. Enigszins huiverig kijk ik naast me. Ditmaal geen grote broer aan m’n zijde om bij te springen als het onverhoopt mis gaat. Het is begonnen, en ik zal het alleen moeten doen. lees verder...

2008. Zoals altijd worden al vroeg in het seizoen de plannen gesmeed voor het programma, en het moet gezegd worden dat het aantal klassiekers deze zomer tot een indrukwekkend aantal is gestegen: AGR, Weekje Training Italië, Waalse Pijl, Parijs-Tours en Parijs –Brussel en als toetje LBL. Alles werd voor deze tocht uit de kast gehaald, voedingsadviezen, trainingsschema’s, materiaal, alles werd aan een kritische blik onderworpen. Dit jaar was het aantal deelnemers tot grote hoogte gestegen, het aantal bedroeg op een zeker moment 21 wielrenners, helaas moesten 3 mannen toch de strijd vroegtijdig beëindigen en bleven er 18 over.  lees verder...

12 augustus 2007. Het is drie uur in de ochtend (!) wanneer de wekker afloopt. Tijd om op te staan om mij voor te gaan bereiden op de 235 km. LBL. Dit wordt de laatste echte krachtsinspanning voor Parijs-Brest-Parijs. Waarschijnlijk volgt woensdag nog een 150 km. (met heen en terug ruim 225 km.) in Amersfoort. Maar deze zal dan staan in het kader van lekker licht rijden en de spieren goed los rijden en houden. Het meeste heb ik de avond er voor al klaar gemaakt dus is het nu alleen een kwestie van de tank (van mijzelf) goed volladen en de wielerkleding aantrekken. Zo kan ik om kwart voor vier vertrekken. Op internet heb ik gezien dat de routeplanner een uur aangeeft om in Zaltbommel te komen.  lees verder...

2005. Aanleiding was dat een medewielrenner ons in het peloton vertelde dat hij vanuit Spanje de laatste dagen van zijn vakantie zou doorbrengen met zijn gezin in België, om van daaruit mee te doen met de klassieker Luik-Bastenaken-Luik. Een tocht van 235 km over geaccidenteerd terrein in de Ardennen. Dit sprak zo tot mijn verbeelding dat al snel het idee in mijn hoofd wortel begon te schieten dat ik dat ook zou kunnen volbrengen.  lees verder...

2005. Na de bakoven van 2003 en het waterballet van 2004 was het dit jaar zowaar goed weer bij Luik - Bastenaken - Luik. In de zomer van 2005, die verder een dikke onvoldoende verdiende, was het weer op 13 augustus een positieve uitzondering. Het was droog, twintig graden en er stond weinig wind. Het leidde dan ook tot een record aantal deelnemers aan de 23ste editie van Luik - Bastenaken - Luik en alom tevreden gezichten. De redactie peilde de stemming bij vijf deelnemers en de coördinator..  lees verder...

2004. De wereld op zijn kop. Waar de Ronde van Noord-Holland dit jaar onder ideale omstandigheden werd verreden, kreeg Luik-Bastenaken-Luik op 14 augustus 2004 te maken met weer dat bij de Ronde van Noord-Holland hoort: koud, nat en een snoeiharde wind. Op zoek naar de vrouwen die normaal gesproken verdrinken in het mannenpeloton.  lees verder...

9 augustus 2003. De 2e klassieker in de reeks voor mijn klassiekerbrevet zou een van de meest gedenkwaardige worden uit de geschiedenis van L-B-L georganiseerd door ''Le Champion''. Door de extreme hitte zag men zich genood zakelijk de tocht met 65 kilometer in te korten !   lees verder...

2002. Een te grote mond bracht me 10 augustus in Luik. Samen met 3500 andere fietsers begaf ik me op weg naar Bastenaken om vervolgens terug te keren. Een prachtige omgeving, redelijk fietssfeer, een perfecte organisatie en een fantastische sfeer zorgden ervoor dat ik geen spijt kreeg van die grote mond. Het was m'n eerste Luik-Bastenaken-Luik, maar zeker niet m'n laatste.  lees verder...

2005. Na drie maal Luik-Bastenaken-Luik te hebben gereden, wilde ik eens weten hoe onze zuiderburen een dergelijke tocht aanpakken. Vandaar dat ik 15 mei aan de start stond van Tilff-Bastogne-Tilff. Acht uur later concludeerde ik dat deze toch smaakte naar meer, naar Luik-Bastenaken-Luik dus.  lees verder...